Aynısını yaşamak...
Hiç düşündünüz mü? Yaşadığınız hayattan etkilenen ama tanımadığınız bir başka insan olabilir mi? Siz sevinince sevinen, siz üzülünce üzülen biri. Sizden uzakta, çok uzakta, başka bir şehirde yaşayan ama sizinle aynı hisleri paylaşan biri var mıdır? Sebepsiz bir hüzün içinize çöktüğünde ya da durup dururken ağlama isteği duyduğunuzda, size tıpatıp benzeyen birinin duygularını paylaşıyor olabilir misiniz?
Polonyalı ünlü yönetmen Kieslowski’nin “Weronica’nın İkili Yaşamı” filmi, işte tam da bu soruyu ele almaktadır. Biri Varşova’da, diğeri Paris’te iki genç kızın hikâyesidir film. Biri Weronica, diğeri Weronique olan iki ayrı insan. Birbirlerini hayatlarında bir kez görürler. O da, Varşova Meydanı’nda bir gösteri esnasında. Weronique, turistik amaçla geldiği Varşova’daki bir eylemi fotoğraflamak isterken, kendisine tıpatıp benzeyen Weronica’nın da fotosunu çeker ama o hengâmede bunu fark edemez. İki ayrı şehirde yaşayan bu iki kadın, duygusal olarak birbirlerine bağlıdırlar. Weronique üzülüp ağladığında, Weronica derinden, sebepsiz bir acı duyar içinde. Ağlamak ister, fakat sebebini anlayamaz. Kadınlardan biri, sanatı için yaşamını feda eder. Diğeri ise, yaşamı için sanatını. İki kadın da müzikle ilgilidir. İkisinin de sesi güzeldir. Varşova’da yaşayan Weronica, hastalığını öğrenince müziği bırakır ve öğretmenlik yapmaya başlar. Weronique, hastalığını bilmesine rağmen müziğe devam eder ve bir akşam, konserde şarkı söylerken hastalığına yenik düşüp ölür.
Kieslowski, bu filmi yaptıktan sonra, kendisini arayan bazı kadınların, “Aynısını ben de yaşadım” dediğini anlatır. Şunu söyler yönetmen: Yaşadığınız hayata dikkat edin. Onu ciddiye alın. Çünkü sizin hayatınızdan, tercihlerinizden, seçimlerinizden birebir etkilenen bir başka insan daha olabilir. Ve o, sizin kaderinizi paylaşıyor olabilir.
Hani insan sebepsiz hüzünlerle, açıklayamadığı duygularla baş başa kalınca, “Gerçekten böyle bir şey var mı acaba?” diye düşünmeden edemiyor. “Acaba benimle aynı kaderi paylaşan bir ruh ikizim mi var?”
Ne dersiniz? Sizin de böyle hissettiğiniz anlar oluyor mu?
NOT: Metnin podcast kaydını aşağıdaki linkten dinleyebilirsiniz:
https://open.spotify.com/episode/6b8gUBMVgfpxg2ob64xRi2